Zdrowy kot powinien mieć błyszczącą sierść i nawilżoną skórę bez żadnych przebarwień. Wygląd skóry i włosów może nam zasugerować, że z kotem dzieje się coś niedobrego. Oprócz chorób, które  dotyczą wyłącznie skóry, kot może mieć szereg innych przypadłości. Zacznijmy od tego, jakie funkcje spełnia skóra u kota: po pierwsze funkcję ochronną – chroni zwierzę przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi jak drobnoustroje, uszkodzenia czy substancje chemiczne. Po drugie skóra pełni funkcję czuciową – zakończenia nerwowe u kota znajdują się właśnie na skórze. Po trzecie funkcję wydzielniczą – reguluje gospodarkę wodną poprzez gruczoły potowe i łojowe znajdujące się w skórze. I po czwarte, dzięki tkance tłuszczowej, funkcję termoizolacyjną. Objawy chorób skórnych zależą oczywiście od przyczyny choroby, ale są to przede wszystkim: zaczerwienienie, świąd, strupki, wyłysienia i łuszczenie się skóry, zły stan włosów kota, gorączka, powiększone węzły chłonne, złe samopoczucie i brak apetytu, grudki, krosty i czyraki – oczywiście wszystko zależy od tego, co dolega kotu.

Choroby skórne możemy podzielić na następujące grupy:

·         problemy  skóry wywołane przez pasożyty – głównie będą to: pchły, kleszcze, wszy i wszoły, nużeńce, świerzbowce oraz roztocza. Najczęściej w tym przypadku pojawią się zmiany widoczne na skórze i świąd, kot będzie się również intensywne drapał. Leczenie polega głównie na stosowaniu preparatów przeciwpasożytniczych.

·         grzybicze choroby skóry - przede wszystkim dermatofitoza (zakażenie łodygi włosa i warstwy rogowej naskórka, które powodują miejscowe łysienie i łuszczenie się skóry,   łojotok oraz rumień),  histoplazmoza, kryptokokoza oraz malassezioza. Często dotykają koty z obniżoną odpornością, rasa bardziej narażona to kot perski. Objawy to przede wszystkim: świąd, łysienie i łuszczenie, włosy będą wyglądać jak połamane, może pojawić się rumień, strupki i łojotok. Leczenie polega na miejscowym podawaniu preparatów przeciwgrzybiczych oraz wzmacnianiu odporności kotów.

·         zakażenia bakteryjne skóry – należą do nich: ropno-urazowe zapalenie skóry, bakteryjne zapalenie mieszków włosowych, głębokie ropne zapalenie skóry, ropnie podskórne. Choroby te są wywołane przez bakterie. Objawy są różne: czerwona skóra, świąd, strupki, wydzielina ropna, powiększone węzły chłonne, gorączka i złe samopoczucie. Leczy się głównie miejscowo przy użyciu szamponów lub maści, ale często stosuje się też antybiotyki.

·         alergie skórne -  mogą być kontaktowe lub pokarmowe. Objawiają się zaczerwienieniem i świądem.

·         zaburzenia immunologiczne – są to choroby, w których organizm kota wytwarza przeciwciała w stosunku do swoich własnych komórek, niszcząc je. Zaliczamy do nich głównie: pęcherzycę, toczeń rumieniowaty, zapalenie naczyń skórnych. Objawy są zróżnicowane a leczenie polega na podawaniu leków immunosupresyjnych. Leczenie jest trudne i przeważnie trwa całe życie kota

·         zaburzenia łojotokowe i rogowacenia -  Zaliczamy do nich łojotokowe zapalenie skóry, trądzik kotów, zapalenie skóry pyska u kotów perskich. W czasie choroby mogą pojawić się zaskórniki, grudki i krostki a nawet czyraki, skóra może mieć obrzęk i blizny. Leczenie polega głównie na podawaniu leków miejscowo choć czasami potrzebne są antybiotyki

·         nowotwory – na skórze kotów dość często pojawiają różnego rodzaju guzy. Mogą mieć charakter łagodny lub złośliwy i zalicza się do nich m.in.: rak płaskonabłonkowy – złośliwy nowotwór, stanowiący około 15% guzów skórnych u kotów,  guzy mieszków włosowych i gruczołów łojowych, potowych, naczyniaki, , tłuszczaki czerniak oraz brodawki skóry. Przy takich zmianach należy pobrać biopsję i wykonać cytologię a następnie wdrożyć odpowiednie leczenie.

·         wyłysienia – to choroby często związane z układem endokrynologicznym. Do najczęstszych chorób zaliczamy: nadczynność kory nadnerczy, łysienie plackowate, łysienie na tle psychogennym u kotów.

Istnieje wiele powodów chorób skórnych u kotów, więc jeśli zauważycie jakąkolwiek niepokojącą zmianę na skórze  zwierzaka – nie czekajcie i idźcie do weterynarza. Przyczyna może być bardzo prosta do wyleczenia a czasami niestety oznacza coś bardzo niebezpiecznego dla naszego kota. Nie warto bagatelizować żadnych objawów.