1. Stopniowe przyzwyczajanie - zostawianie psa samego w domu wymaga cierpliwości. Zacznij od krótkich chwil – wyjdź z domu na 5-10 minut i stopniowo wydłużaj ten czas. Ważne jest, aby wyjście i powrót były spokojne, bez dramatycznych pożegnań i entuzjastycznych powitań.

2. Stworzenie strefy komfortu - zapewnij psu miejsce, w którym będzie czuł się bezpiecznie, np. legowisko w cichym kącie. Możesz zostawić tam jego ulubione zabawki, kocyk z Twoim zapachem, a nawet włączyć cicho radio lub telewizor, co pomoże zredukować uczucie samotności.

3. Zadbaj o aktywność przed wyjściem - przed opuszczeniem domu wyprowadź psa na dłuższy spacer lub zapewnij mu aktywność fizyczną. Zmęczony pies będzie spokojniejszy i bardziej skłonny do odpoczynku, gdy zostanie sam.

4. Użycie zabawek interaktywnych - zabawki, które zajmą psa na dłużej, mogą skutecznie odwrócić jego uwagę od Twojej nieobecności. Popularne są zabawki typu kong, które można wypełnić jedzeniem, co zajmie psa na dłuższy czas.

5. Trening pozostawania w spokoju - ćwicz z psem komendę "zostań", stopniowo oddalając się od niego w domu. Gdy pies nauczy się spokojnie czekać na Twój powrót w jednym pokoju, łatwiej zaakceptuje Twoją nieobecność w domu.

6. Unikanie nadmiernych emocji - staraj się nie wzbudzać nadmiernych emocji przy wyjściu i powrocie do domu. Im spokojniejsze będą te momenty, tym mniejszy stres odczuje pies.Jeśli zauważysz, że pies ma poważne objawy lęku separacyjnego (np. intensywne niszczenie rzeczy, nieustanne wycie), warto skonsultować się z behawiorystą zwierzęcym. Specjalista pomoże dobrać odpowiednie metody pracy i wsparcia dla Twojego psa.

7. Opcja kamery i interakcji zdalnej - jeśli Twój pies potrzebuje dodatkowego wsparcia, rozważ zakup kamery z funkcją dwustronnej komunikacji. Dzięki temu możesz obserwować, co robi Twój pupil, a także uspokoić go głosem, jeśli zajdzie taka potrzeba.

Kluczem do rozwiązania problemu jest cierpliwość i konsekwencja. Każdy pies jest inny, więc nie wszystkie metody zadziałają od razu. Najważniejsze, by działać stopniowo i z miłością, pamiętając o potrzebach swojego czworonoga. Jeśli problem nie ustępuje, pomoc specjalisty może okazać się najlepszym rozwiązaniem.