Beagle to rasa zaliczana do psów gończych. Pochodzi z Anglii, a jej historia sięga aż średniowiecza. Istnieją dwie teorie, które wyjaśniają początki tej rasy. Pierwsza mówi, że Beagle pojawiły się w  Wielkiej Brytanii wraz z Rzymianami ze starożytnej Grecji. Druga teoria mówi, że psy są potomkami psów gończych i przybyły razem  z Wilhelmem Zdobywcą z Francji na Wyspy Brytyjskie. Beagle od wieków był używany do polowań na małą zwierzynę jak lisy, króliki, wiewiórki czy zające - domowym ulubieńcem stały się stosunkowo niedawno. W Polsce zawitały dopiero w latach 90-tych.

Charakterystyczne cechy: ich wielkość waha się w kłębie pomiędzy 33 a 40 cm, a waga wynosi od 10 do 18 kg. Żyją dość długo bo nawet ponad 15 lat. Jest krępy i silny. Ma krótkie nóżki, które są wyjątkowo silne i bardzo szybko potrafi biegać. Ma średniej wielkości głowę a jego wargi są lekko obwisłe. Ciemnobrązowe oczy są łagodne. Szyja jest nieco wydłużona, co ułatwia psom tropienie. Ogon jest  osadzony wysoko, noszony jak antenka. Mają różne umaszczenie: białe w łaty, tricolor, cytrynowo białe, czarno-białe i jednolicie białe.  To psy, które wiedzą czego chcą, trzeba poświęcić dużo czasu by go wytrenować i pokazać kto jest panem, bo inaczej wejdą właścicielowi na głowę poza tym to bardzo przyjacielski i przywiązany do opiekuna pies, któremu najchętniej towarzyszyłby zawsze i wszędzie. Wymaga ciągłej stymulacji psychicznej i fizycznej.

Jak karmić: dieta powinna być dostosowana do stylu życia i aktywności psa. Beagle są łakome i mają skłonności do tycia więc należy karmić je rozważnie i nie pozwalać na stały dostęp do jedzenia. Najlepiej podawać mniejsze porcje 2-3 razy dziennie pełnowartościowej karmy mokrej lub suchej lub ją miksować. Najlepsze będą karmy bez zbóż. Pamiętajmy też o stałym dostępie do wody.

Pielęgnacja: Beagle mają krótką, szorstką sierść i nie wymagają szczególnej pielęgnacji. Kąpiel stosujemy jedynie w przypadku gdy pies będzie naprawdę brudny, nie robimy tego regularnie. Szczotkować najlepiej codziennie by pozbywać się krótkiej sierści – jest ona uciążliwa gdyż wbija się w materiał i meble. Koniecznie zadbaj o czystość uszu Beagle. Regularnie je czyść, ponieważ zwisają i nie mają dobrego przepływu powietrza a to może prowadzić do infekcji grzybiczych czy bakteryjnych. Nie zapominaj również o czyszczeniu zębów specjalną pastą i okolic oczu oraz przycinaniu pazurów.

Najczęstsze choroby: Beagle są niestety obciążone kilkoma chorobami genetycznymi. Należą do nich:

·         ataksja rdzeniowa – jest chorobą o podłożu neurologicznym a polega na zapaleniu rdzenia kręgowego i istoty szarej pnia mózgu, objawia się zaburzeniami koordynacji ruchowej oraz paraliżem, na szczęście nie jest bolesna dla psa

·         problemy z oczami – zbyt wąskie kanaliki łzowe i tzw. wiśniowe oko, czyli wypadanie gruczołu trzeciej powieki

·        syndrom bólu beagle’a - to choroba zapalna rdzenia kręgowego, której towarzyszą silne dolegliwości bólowe

·         padaczka miokloniczna Lafory -  to dziedziczna choroba metaboliczna