Kot syjamski to bardzo stara rasa, o której wzmianki pojawiają się już 400 lat temu. Zdania co do tego skąd pochodzi są podzielone. Niektórzy twierdzą, że z Egiptu inni, że z Azji. Przodkowie kotów syjamskich pochodzili z Syjamu (dzisiejszej Tajlandii) gdzie były czczone jako koty świątynne. Były  nazywane „naczyniem dusz”, w które zmarli wchodzili po śmierci, pełniły też funkcję obrońcy świątyń, gdyż swoim miauczeniem ostrzegały przed zbliżającym się niebezpieczeństwem. Rasa zyskała popularność na świecie gdy w 1884 roku władca Syjamu podarował 2 koty o imionach Pho i Mia brytyjskiemu konsulowi i w ten sposób rasa znalazła się w Europie.

Charakterystyczne cechy: masa ciała kota syjamskiego wynosi od 2,5 kg do 4,5 kg, wzrost wynosi około 30 cm. Kot ma zgrabny tułów, jego kończyny są długie i smukłe, tylne nieco dłuższe od przednich. Ogon jest długi i cienki. Mają piękne, niebieskie oczy o kształcie migdała, nieco ukośne. Uszy są duże i szerokie, przypominają dwa trójkąty. Sierść ma ciemniejsze obszary na pyszczku, uszach, łapach i ogonie - reszta jest  jasna (najbardziej znane umaszczenie to połączenie ciemnego brązu i beżu). Sierść jest krótka i gładko przylega do skóry, nie ma podszerstka. Koty syjamskie są bardzo żywiołowe, inteligentne i towarzyskie, potrzebują uwagi właściciela. Lubią się uczyć nowych rzeczy i bawić się.  Są również świetnymi skoczkami, więc potrzebują przestrzeni do zabawy – wysokich drapaków i półek naściennych. Żyją od 15 do 20 lat.

Jak karmić: jedzenie powinno być dostosowane do wieku, masy ciała i aktywności fizycznej. Kot powinien jeść przede wszystkim karmę mokrą i sporadycznie suchą. Rasa ma tendencje do otyłości więc trzeba je karmić rozważnie. Pamiętajmy o stałym dostępie do świeżej wody.

Pielęgnacja: na szczęście koty tej rasy nie są wymagające jeśli chodzi o pielęgnację. Wystarczy regularne wyczesywanie. Możemy do tego celu użyć gęstego grzebienia, który usunie martwą sierść oraz szczotki, która z kolei  usunie kurz z łapek i grzbietu. Przycinamy kotu regularnie paznokcie i dbamy o uszy czyszcząc je specjalnymi preparatami.

Najczęstsze choroby: to dość odporne na choroby koty, jednak mogą być podatne na choroby dziedziczne. Do najczęstszych chorób zaliczamy: choroby serca, naczyniowe, nowotwór gruczołu sutkowego, choroby oczu m.in. zez, oczopląs, zanik siatkówki. Często zapadają również na zespól Pica polegający na żuciu niejadalnych przedmiotów np. wełny czy żwirku.