Charakterystyczne cechy: koty perskie obecnie niewiele przypominają swoich przodków, a wszystko to zasługa selektywnej hodowli, która zmieniła wygląd zwierząt. Obecnie są one  średniej i dużej wielkości, raczej krępe, ich masa ciała wynosi między 3,5 - 4 kg do nawet 7 kg. Mają gęstą sierść na całym ciele co powoduję, że kot wydaje się znacznie większy. Głowa jest okrągła i szeroka, a uszy niewielkie z zaokrąglonymi końcówkami.  Swój charakterystyczny wygląd koty perskie zawdzięczają płaskiej kufie i zadartemu nosowi, przez co ich pyszczek wygląda na zupełnie płaski. Mają okrągłe, szeroko rozstawione oczy, których barwa związana jest z kolorem ich umaszczenia. Ogon persów jest krótki i nisko osadzony, a łapy duże i zakończone okrągłymi stopkami.  W wyniku hodowli powstało ponad 150 wersji kolorystycznej tej rasy. Jeśli chodzi o charakter persów to są one zrównoważone i ciche. Nie jest zbyt skoczny, lubi za to wylegiwać się na kanapie. Kot perski nie wspina się i nie ma skłonności do niszczenia przedmiotów w domu. Nie jest agresywny, więc będzie idealny dla dziecka. Nie wymagają specjalnego zainteresowania, przyjdą same gdy zapragną się pobawić. Bywają ciekawskie i lubią obserwować opiekunów. Pers jest towarzyski i niekonfliktowy. Lubi przebywać w domu i nie potrzebuje wychodzić na zewnątrz.

Jak karmić: ich żywienie nie odbiega znacznie od innych kotów. Warto zaznaczyć, że ze względu na ich gęstą i długą sierść należy zaopatrzyć jedzenie w takie składniki, które będą miały na nią dobry wpływ. Dodatkowo mają tendencję do tycia, podajmy więc pokarmy o obniżonym poziomie energii. Należy wspomnieć również o tym, że ze względu na  krótki pyszczek, mogą mieć problemy z pobieraniem pokarmu. Zapewnijmy im płaską miseczkę o odpowiednio dużej średnicy.

Pielęgnacja: ze względu na bardzo gęste futro pielęgnacja wymaga dużej systematyczności i przede wszystkim cierpliwości. Futro należy czesać codziennie, najlepiej grzebieniem metalowym o długich i wąsko rozstawionych ząbkach. Absolutnie nie wolno szarpać aby nie zrazić kota do pielęgnacji. Raz w miesiącu należy wykąpać Persa, pomoże to utrzymać jego sierść w doskonałej kondycji. Może u nich występować nadmierne łzawienie, dlatego codziennie należy wytrzeć okolice oczu, żeby zapobiec powstawaniu odbarwień w kącikach. Dobrze również zadbać o łapki Persa i codziennie je przeczyścić.

Najczęstsze choroby: średnia długość zycia wynosi od 10 do nawet 17 lat, wszystko zależy od tego jak będziemy dbać o kota. Do najczęstszych schorzeń jakie może dotknąć kota tej rasy jest wrodzona wielotorbielowatość nerek czyli PKD. Choroba rozwija się powoli a pierwsze objawy jak wzmożone pragnienie, utrata apetytu czy apatia, pojawiają się gdy choroba jest już w zaawansowanym stadium. Inne choroby to głuchota, problemy z oddychaniem, choroby przyzębia i oczu. Warto więc regularnie badać Persy u weterynarza.