Charakterystyczne cechy: to koty o imponujących rozmiarach a wyglądem przypominające dzikie zwierzęta. Ich wielkość w kłębie sięga 40 cm a długość ciała aż 120 cm. Kotki ważą od 4,5 kg do 6 kg a kocury od 5,5 kg nawet do 11 kg. Tułów zwierzęcia jest umięśniony i masywny. Uszy są zakończone rysimi pędzelkami i są ustawione  pod kątem, podobnie oczy, które są owalne i przekrzywione. Ich futro występuje w umaszczeniu: jednolitym, dwubarwnym z białym wzorem lub pręgowanym. Są to bardzo inteligentne koty – trochę zachowaniem przypominają psy. Łatwo uczą się chodzić na szelkach, przywiązują się do człowieka, szybko uczą się sztuczek i kochają wodę. Maine Coony charakterystycznie miauczą – wydają dźwięki podobne do ptasich treli. Dożywają nawet 18 lat.

Jak karmić: jako duże koty, lubią jeść i potrzebują sporych porcji. Są mięsożercami, więc wybierając karmę dobrze jest sprawdzić zawartość mięsa. Ze względu na długą i gęstą sierść potrzebują w posiłkach sporą dawkę kwasów omega-3 i omega-6, biotyny i tauryny  oraz cynku. Karma nie powinna zawierać zbóż. Powinniśmy karmić koty tej rasy regularnie 3-4 razy dziennie i zdecydowanie częściej podawać karmę mokrą.

Pielęgnacja: włosy są gęste i bardzo podatne na kołtunienie więc rasa ta wymaga regularnego czesania co parę dni. Szczególnie należy je wyczesywać w okresie linienia. Sprawdzajmy też regularnie oczy i uszy, które są narażone na częste infekcje i podcinajmy pazurki.

Najczęstsze choroby: najgroźniejszą wadą genetyczną u tej rasy jest kardiomiopatia przerostowa czyli HCM (dotyczy wad serca) – koty z tą wadą rzadko kiedy dożywają 3 lat. Często cierpią też na dysplazję stawów biodrowych i mają problemy z nerkami – torbielowatość.